O ile format zapisu adresu e-mail nie jest dla nikogo zagadką, o tyle forma zapisu telefonu nie jest już tak jednoznaczna.

Weźmy jako przykład stacjonarny numer telefonu w naszej firmie. Możemy go zapisać na kilka sposobów:

1. (012) 44 66 780
2. (12) 44 667 80
3. 124466780
4. +48 124466780 lub 0048 124466780

Czy wszystkie te sposoby są poprawne i czytelne? Nie do końca.

O ile chyba każda osoba dostająca zapis w jednej z powyższych metod, będzie bez trudu mogła się do nas dodzwonić, o tyle automatycznie np. z telefonu komórkowego, czy aplikacji będzie to czasem niemożliwe.

Zapis pierwszy  (012)-44-66-780

Dlaczego mamy tutaj na początku “0” (zero)? Jest ono obecnie całkowicie zbędne i niepoprawne.

Zero na początku stosowało się zazwyczaj w telekomunikacji jako tzw. “wyjście z centrali”. Jakieś 10 lat temu trzeba było dzwonić przez zero. Ale od 30 września 2009 Urząd Komunikacji Elektronicznej rozpoczął proces usuwania prefiksu krajowego “0” ze schematu wybierania numeru.

A więc zapis z zerem jest już niestosowany od prawie 10 lat. Stosując je nadal np. w numerze telefonu lub w stopce mailowej, powodujemy, iż ktoś, kto np. w swoim telefonie kliknie na nasz numer telefonu, nie połączy się z naszym numerem, a zamiast tego usłyszy np. “wybrany numer jest niedostępny”, lub “nie ma takiego numeru”.

Zapis drugi – (12) 44 667 80

Tu jest już dużo lepiej, nie mamy zera, uda nam się więc na tak zapisany numer dodzwonić.

Ale w jakim celu numer “12” został umieszczony w nawiasach?

To również zaszłość historyczna. Kiedyś dzwoniąc z tego samego województwa dzwoniło się bez prefixu międzymiastowego (czyli w naszym przypadku samo 44-66-780), a dzwoniąc z innego miasta, trzeba było najpierw wybrać prefiks województwa, czyli 12. Prefiks był więc opcjonalny i tylko dla osób z innych województw, stąd umieszczenie go w nawiasie.

Jednak już od 20 grudnia 2002 r. klienci Telekomunikacji Polskiej dzwoniąc do innego miasta/województwa nie musieli wybierać prefiksu, a od 5 grudnia 2005 prefiks stał się stałą częścią numerów.

A więc dziś stosowanie nawiasów nie ma już najmniejszego sensu.

Zapis trzeci – 124466780

Ten zapis nie ma ani zera, ani nawiasów, jest więc jak najbardziej poprawny i każdy w Polsce dodzwoni się na ten numer. No właśnie … w Polsce. A czy nasz klient w Niemczech lub Anglii otrzymując taki numer w stopce mailowej, będzie do nas w stanie zadzwonić? Nie, gdyż brakuje prefiksu kraju.

Zapis czwarty  +48 124466780

Jeśli kierujemy naszą komunikację również do klientów spoza Polski warto dodać przed numerem, prefiks kraju – dla Polski jest to numer 48 poprzedzony znakiem plusa. Taki zapis pozwoli już na połączenia do nas z większości krajów świata i jest formą zalecaną.

Prefiks międzynarodowy 0048 czy +48

Oba sposoby działają praktycznie identycznie, ponieważ w większości krajów obowiązuje prefiks międzynarodowy. Mając na uwadze to, że są jednak wyjątki, to lepszy będzie zapis z plusem, o ile jest możliwy. Często dla numerów stacjonarnych podaje się 0048 ale dla numerów komórkowych normą jest format +48 123456789.

Spacje i myślniki

Są często stosowane w zapisie, szczególnie w formie drukowanej, ale tylko po to aby łatwiej się je czytało.

Sprawdź

Przy tej okazji sprawdź więc swój numer w stopce, na wizytówce i w dziale “kontakt” na stronie internetowej.
A jeśli nadal spotkasz gdzieś zapis numeru z zerem i nawiasami, wyślij jego właścicielowi link do tego artykułu 🙂